Gedicht zonder titel

wij maken
en maken steeds weer
raken af en toe
onszelf of elkaar
en weer maken we
kapot

om te verbazen
dat glas zo leeg kan zijn
zo verscheurbaar hard
kraken we de scherven
stom

gebod dat ons niks kan
verbieden of verhoeden
dat wij niet barsten
kraken soms buigen
gevaarlijk dicht
naar of voorbij

Jij bent altijd af
grond

© Anne